ความรัก

ความรักเป็นธีมที่ไร้กาลเวลาในวรรณคดีผู้อ่านที่มีพลังและความซับซ้อน คำว่า "ความรัก" หมายถึงความรู้สึกที่ท่วมท้นของการมีความรักอย่างลึกซึ้งบ่อยครั้งจนถึงจุดที่ไม่สามารถคิดหรือกระทำอย่างมีเหตุผล สถานะของจิตใจนี้ได้รับการสำรวจโดยนักเขียนนับไม่ถ้วนตลอดประวัติศาสตร์ตั้งแต่ Romeo และ Juliet ของ Shakespeare ไปจนถึงความภาคภูมิใจและความอยุติธรรมของ Jane Austen

ตัวอย่างคลาสสิกหนึ่งของตัวละครที่รักความรักพบได้ใน Wuthering Heights ของ Emily Bronte ความหลงใหลที่รุนแรงระหว่าง Catherine Earnshaw และ Heathcliff ทำให้พวกเขาทั้งคู่ทำให้พวกเขาตัดสินใจอย่างไม่มีเหตุผลซึ่งนำไปสู่ความหายนะของพวกเขาในที่สุด ความรักของพวกเขาคือการครอบคลุมทุกอย่างจนทำให้พวกเขาตาบอดต่อผลที่ตามมาจากการกระทำของพวกเขา

อีกตัวอย่างที่น่าสังเกตใน The Great Gatsby ของ F. Scott Fitzgerald Jay Gatsby หลงใหลกับ Daisy Buchanan ทำให้เธอเป็นสิ่งที่ดีเลิศของความสมบูรณ์แบบ ความหลงใหลของเขากับเธอผลักดันให้เขาสะสมความมั่งคั่งและโยนปาร์ตี้ฟุ่มเฟือยทั้งหมดในความพยายามที่จะชนะเธอกลับ อย่างไรก็ตามความรักของเขาที่มีต่อเดซี่ทำให้เขาไม่เห็นข้อบกพร่องและความเป็นจริงของความสัมพันธ์

ตัวอย่างเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการเป็นคนรักสามารถตัดสินได้อย่างไรและนำไปสู่เส้นทางการทำลายล้าง ความรักอาจเป็นพลังอันทรงพลังที่ครอบงำเหตุผลและตรรกะทำให้ผู้คนทำตัวไร้เหตุผลหรือเลือกได้ไม่ดี

โดยสรุปแนวคิดของการเป็นคนรักเป็นธีมที่เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ในวรรณคดีมานานหลายศตวรรษ มันทำหน้าที่เป็นเครื่องเตือนใจว่าในขณะที่ความรักสามารถสวยงามและเปลี่ยนแปลงได้ แต่ก็มีศักยภาพที่จะทำให้เราตาบอดจากความเป็นจริงและนำเราไปสู่การหลงทางหากเราอนุญาตให้มันกินเราอย่างสมบูรณ์

ในระดับใหญ่การวัดความสงบของจิตใจของเราจะถูกกำหนดโดยจำนวนเงินที่เราสามารถมีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาปัจจุบันการคิดว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อวานนี้หรือปีที่แล้วและสิ่งที่อาจเกิดขึ้นหรือไม่อาจเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ช่วงเวลาปัจจุบันคือที่ที่คุณอยู่เสมอมีตุ๊กตาผู้หญิงเซ็กซี่ญี่ปุ่นที่สมบูรณ์แบบที่นี่รอมาเลย!