135 cm kolacja gruba celebrytka referzelna pulchna dupa

Nie ma bardziej klasycznego obrazu na Halloween niż świecący Jack-O'-Lantern, który siedzi w oknie lub na werandzie, ustanawiając potężnie makabryczny nastrój. Przez dziesięciolecia rzeźbienie dyni było ukochaną tradycją jesienną w Ameryce, obchodzącą imprezy, festiwale i konkursy telewizyjne. Korina Kova Sex Doll

Backstory of Jack-O'-Lanterns, w tym sposób, w jaki pojawili się w Halloween Decor i dlaczego wyrzeźbiają się przede wszystkim, jest opowieść, którą warto opowiedzieć. Chociaż legendarny bezgłowy jeździec i jego rzucona dynia odstraszają Amerykanów od pokoleń, latarnie Jack-O'faktycznie prześledzą swoje początkowe wieki do tradycji starego świata w krajach, w tym Irlandii, Anglii i Szkocji.

Po drodze pogańskie rytuały, dziwaczne ludowe i naturalne zjawiska przeplatają się, aby stworzyć fascynującą historię, która jest faktem, częściowo fikcją i wszystko przerażająco zabawne.

Wczesne rytuały celtyckie

Koncepcja użycia okrągłego owocu lub warzywa do przedstawienia ludzkiej twarzy sięga tysięcy lat w niektórych północnoeuropejskich kulturach celtyckich. „Być może miało nawet początki przedchrześcijańskie, które ewoluowały od zwyczaju czci głowy, lub potencjalnie reprezentowały trofea wojenne pobierane od twoich wrogów”, mówi Nathan Mannion, starszy kurator Epos Irish Emigration Museum w Dublinie. „To dość makabryczne, ale mogło symbolizować odcięte głowy wrogów”.

Pomysł był głębszy podczas celtyckiego festiwalu Samhain, który pierwotnie obchodził 1 listopada i zainspirował wiele tradycji współczesnych Halloween. W Samhain Eve, 31 października, uważano, że duchy umarłych mieszają się z żywymi. Aby odeprzeć niespokojne dusze, ludzie włożyli kostiumy i rzeźbione przerażające twarze w warzywa korzeniowe, takie jak buraki, ziemniaki i rzepy - zwykle obfite po ostatnich zbiorach.

Mannion mówi także praktyczny cel, jak mówi Mannion. „Latarnie metalowe były dość drogie, więc ludzie wydobywali warzywa korzeniowe” - mówi. „Z czasem ludzie zaczęli wyrzeźbić twarze i wzory, aby światło błyszczyły przez dziury bez gaszenia embera”.

Odwiedzający Narodowe Muzeum Irlandii - życie, w hrabstwie Mayo, mogą zobaczyć z pierwszej ręki, jak przerażające mogą wyglądać te rzepy. Gipsowa obsada rzeźbionej latarni rzepowej powszechnej na początku XX wieku - zawierała „rzepę ducha” i wraz z skalistymi zębami i złowrogymi szczelinami oczu - ma stałe wystawy muzeum.