De eerste renovaties

In 1885 werd het Olmsted-ontworpen reservaat in de staat New York in Niagara gemaakt van het eerste staatspark van het land en werd al snel een populaire plek voor toeristen en huwelijksreis om te staren naar de wilde pracht van de American Falls en grotere hoefijzervallen over de grens in Canada. Maar er was een probleem: Niagara Falls verloor zijn donder. Een groeiende waterkracht "wapenwedloop" tussen de twee stroomopwaartse landen betekende dat minder water dan ooit aan beide kanten over de watervallen stroomde.

Nadat Canada en de VS het Niagara River Diversion-verdrag in 1950 hadden ondertekend, bespraken ze talloze plannen-inclusief het veranderen van Niagara in een "intermitterende waterval" die alleen op zondag zou lopen-voordat ze akkoord gaan om niet meer dan de helft van de Niagara River's 200.000 kubieke voet-per-seconde natuurlijke stroom voor de dagelijkse uren te wijken.

"Dat betekent dat als je naar Niagara Falls zou gaan tijdens de Christmastime, of elke keer in de winter, je alleen maar een kwart van het water over de waterval gaat," vertelt MacFarlaneNationale geografische. "De andere drie kwartier gaat rond [de watervallen] in omleidingstunnels." Elden Ring Melina Sex Doll

Het verdrag van 1950 legde ook een plan uit voor het maskeren van de significante impact van Hydropower op de Niagara -rivier en zijn beroemde watervallen. De Canadese ingenieurs hebben de rivier omgeleid in kleine secties, straalden en snijden de rand van hoefijzervallen, krimpend met honderden voet om een ​​ongebroken crestline te creëren bedekt met een dun, uniform gordijn van water om de indruk van volume te geven. Een op maat gemaakte "telecolorimeter" hielp ingenieurs ervoor te zorgen dat de watervallen aan de Canadese kant de juiste tint groenachtig blauw bleven. De flanken van HorseHoe Fall opnieuw sculperen minimaliseerde Mist, die een veel voorkomende toeristische klacht was.

Amerikaanse conserveringsisten waren overstuur door de geologische bemoeienis, maar ingenieurs gingen tegen door erop te wijzen dat Niagara valt sowieso enkele voet per jaar erodeert - de huidige locatie is ongeveer acht mijl stroomopwaarts van waar water de Niagara -hellengment ongeveer 12.000 jaar geleden begon weg te eten.

"Maar als je er veel minder water over hebt, kunnen de watervallen niet zo snel eroderen", legt MacFarlane uit. Wat is een betere manier om Niagara Falls te behouden, betoogden de ingenieurs, dan gewoon de waterstroom over de watervallen te vertragen?